-
1 discipulus
discipŭlus, i, m. [st2]1 [-] disciple, élève. [st2]2 [-] apprenti, aide, garçon (de cabaret). [st2]3 [-] Hier. disciple du Christ.* * *discipŭlus, i, m. [st2]1 [-] disciple, élève. [st2]2 [-] apprenti, aide, garçon (de cabaret). [st2]3 [-] Hier. disciple du Christ.* * *Discipulus, huius discipuli, pen. cor. Cic. Escholier, Disciple, Qui apprend d'un autre, Apprentiz.\Discipuli coquorum. Plaut. Serviteurs ou vallets de cuisiniers. -
2 discipulus
discipulus discipulus, i m ученик -
3 discipulus
discipulus, ī, m. (viell. von *discipio, »nehme geistig auf«, Ggstz. praecipio, lehre, nehme etwas mit dem Schüler vor), der Lehrling, Lehrbursche, Schüler (Ggstz. praeceptor, magister), Plaut., Cic. u.a.: auditor et discipulus Platonis, Cic.
-
4 discipulus
discipulus, ī, m. (viell. von *discipio, »nehme geistig auf«, Ggstz. praecipio, lehre, nehme etwas mit dem Schüler vor), der Lehrling, Lehrbursche, Schüler (Ggstz. praeceptor, magister), Plaut., Cic. u.a.: auditor et discipulus Platonis, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discipulus
-
5 discipulus
discĭpŭlus, i, m. [disco, and root of puer, pupilla; cf. Sanscr., putras, son; Gr. pôlos; Engl., foal ], a learner, scholar, pupil, disciple.I.In gen., Plaut. Bacch. 1, 2, 44 sq.; Cic. Div. 1, 3, 6; 1, 23, 46; id. N. D. 3, 7 et saep.— Trop. Prov.:II.discipulus est prioris posterior dies,
Pub. Syr. 120 (Rib).—In the fem.: discĭpŭla, ae, a female scholar or disciple:ego te dedam discipulam cruci,
Plaut. Aul. 1, 1, 20; Plin. 35, 11, 40, § 147; Hor. S. 1, 10, 91; Vulg. Act. 9, 36 al.—Cf. transf., of the nightingale, Plin. 10, 29, 43, § 83.—Of Latin eloquence:Latina facundia similis Graecae ac prorsus ejus discipula videtur,
Quint. 12, 10, 27.— —A learner in an art or trade, an apprentice, Plaut. Aul. 3, 1, 4; id. Ps. 3, 2, 76; 96; Paul. Sent. 2, 8, 3.—III.(Eccl. Lat.) A disciple of Christ, Vulg. Luc. 5, 30 et saep. -
6 discipulus
discipulus ī, m [disco], a learner, scholar, pupil, disciple, student, follower: Num immemores discipuli? Have the pupils forgotten (their lesson)? T.: Platonis: laboris et fori.* * *student, pupil, trainee; follower, disciple -
7 discipulus
discipulus, i, m., disciple. -
8 discipulus
-
9 discipulus
ученик (1. 5 § 3 D. 9. 2. 1 5 § 10 D. 14, 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > discipulus
-
10 discipulus
i, m второе склонение ученикЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > discipulus
-
11 discipulus
disciple, student, learner, pupil. -
12 discipulus
, i mученик -
13 Non est discipulus super magistrum
Ученик не выше учителя своего.Евангелие от Матфея, 10.24 (от Луки, 6.40).В недалеком будущем, чтобы люди не думали, будто все это одна насмешка, я изложу в письменной форме то, о чем мы беседовали и что мы установили, а затем напечатаю, дабы каждый, подобно мне, сделал для себя из этого пользу, вы же теперь можете судить, как бы говорил учитель, если даже ученик его оказался способным на такой подвиг, ибо non est discipulus super magistrum. (Франсуа Рабле, Гаргантюа и Пантагрюэль.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Non est discipulus super magistrum
-
14 con-discipulus
con-discipulus ī, m a school - mate, fellowpupil: mens: generosi, N. -
15 Ученик
- discipulus; scholasticus (turba scholasticorum); alumnus; auditor; -
16 Schüler
Schüler, discipulus (als Lernender). – puer discens (als lernender Knabe). – alumnus disciplinae (als Zögling). – auditor (als Zuhörer); verb. auditor et discipulus alcis. – tiro (als Anfänger in einer Kunst od. Wissenschaft). – mein Sch., alumnus disciplinae meae: noch Sch. sein, scholae adhuc operari. – jmd. zum Sch. haben, alqm habere discipulum (z.B. im Lernen, in den Wissenschaften, discendi). – jmds. Sch. sein, uti alqo magistro. alqm magistrum habere (jmd. zum Lehrer haben); esse od. profectum esse ab alqo (zur Sekte jmds. gehören). – jmds. Sch. werden, tradere se alci in disciplinam (von jmd. lernenwollen); alqm sequi od. persequi (jmds. Lehren annehmen).
-
17 condiscipulus
con-discipulus, ī m.соученик, школьный товарищ C, Nep, Sen -
18 discipulatus
discipulātus, ūs m. [ discipulus ]ученичество Tert -
19 inquilinus
inquilīnus, ī m. [из *. incolinus от incolo ]1) житель, обитатель ( Padi PM)2) жилец, квартиронаниматель C, Su etc.3) пришелец, чужакi. civis Romae Sl — гражданин, но не уроженец Рима4) слабо успевающий ученик (non discipulus, sed i. Sen) -
20 integer
gra, grum [из intager от in + tango ]1)а) нетронутый, незатронутый, невредимый, целый (i. intactusque L; lintea H); свежий (mālum Su; sc. caro H); неубавившийся, неуменьшившийся ( amnis T); незадетый (existimatio C; fama Sl); пощажённый, непострадавший ( gens a cladibus belli intĕgra L); неистощённый, неослабленный (exercitus Nep; vires Cs, L); чистый, несмешанный (fons Lcr, H; vinum Col); безукоризненный (valetudo C, Su); здоровый (corpus CC, O); цветущий (aetas Ter, Su)i. aevi V — в цвете лет, юныйintegro die H — с самого утра, ранним утром (когда весь день ещё впереди)i. famā et fortunis Sl — окружённый славой и богатствомrebus integris Cs, VP (re integra C) — когда дело ещё было в исходном положении или не было решеноde (ex, ab) integro C, V, Su etc. — сызноваaliquem in integrum restituere юр. C, Cs — восстановить кого-л. в прежнем положении (правах)2) неиспользованный, непереведённый ( comoedia Ter)3) несведущий, неопытный, незнающий ( discipulus C)i. alicujus rei VF — незнакомый с кем-л.4)а) здравый, лишённый предрассудков, непредубеждённый (i. mentis, animi H; mens integra H); беспристрастный ( integrum se servare C); честный, правдивый (vir, testis C); незаинтересованный, бескорыстный (i. laudo H; judicium intĕgrum T — ср. 6.); неиспорченный (ingenium Sl, natura T); неподкупный ( judex C); безупречный, невинный, нравственно чистыйi. vitae H — человек непорочной жизниб) невиновный (i. a conjuratione T)5) неприкосновенный, нерушимый ( jus C); непоколебимый, неизменный, незыблемый (fides T; veritas Su); непорочный, девственный, целомудренный (filia Pl; virgo Ter, Ctl)6) нерешённыйde aliquā re res est in integro C — вопрос о чём-л. ещё не решёнest mihi integrum C — я ещё не решил (т. е. за мной ещё остаётся свобода решения)sibi integrum reservare de aliquā re C — оставить за собой свободу действий в чём-л.judicium integrum alicujus rei T — право решать что-л. по своему усмотрению (ср. 4.)
См. также в других словарях:
discipulus — index disciple Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
DIONYSIUS — I. DIONYSIUS Corinth. terram versu descripsit. An. fil. Diogenis? II. DIONYSIUS Corinthior. Praesul sub M. et L. Antoninis, vit doctrinâ et sanctitate clarus, scripsit epistolas quasdam valde laudatas. Hieron. Pinyt. graviter monuit, ne grave… … Hofmann J. Lexicon universale
PLATONICI — post saepius variatam Academiam, (cui omnium sententiâ triplici, Veteri, Mediae ac Novae, quidam quartam ac quintam addunt, qua de re supra in voce Academia) pro Academicis, subsequenti aevô, dici maluêre, qui Platonis dogmatibus insisterent… … Hofmann J. Lexicon universale
discipol — DISCÍPOL, discipoli, s.m. Persoană care trăieşte în preajma unui maestru, primind învăţăturile lui şi adesea continuându le şi dezvoltându le. ♦ Persoană care adoptă, urmează şi continuă doctrina, învăţătura, principiile cuiva. [var.: discípul… … Dicționar Român
discípulo — (Del lat. discipulus.) ► sustantivo 1 ENSEÑANZA Persona que aprende en una escuela o directamente de un maestro: ■ fue discípulo suyo en la universidad; los discípulos de Jesús. SINÓNIMO alumno colegial educando escolar estudiante … Enciclopedia Universal
disciple — [ disipl ] n. • deciple XIIe; lat. ecclés. discipulus, en lat. class. « élève » 1 ♦ Personne qui reçoit, a reçu l enseignement (d un maître). ⇒ écolier, élève. Aristote, disciple de Platon. Les disciples de Jésus Christ, qui l ont accompagné… … Encyclopédie Universelle
AESCHINES — I. AESCHINES Atheniensis Orator, Demosthenis aemulus, cuius orationes tres exstant, Charites Graecis, et aliquot epistolae, Musae dictae. Praeter hunc alii septem clarûere. Primus, Philosophus, Socratis discipulus. Secundus, qui artem Oratoriam… … Hofmann J. Lexicon universale
ANAXAGORAS Clazomenius Philosophus — Anaximenis discipulus, ob ingenii subtilitatem, Spiritus dictus, in Physicis praecellens. Socratis, Periclis, Europidis Praeceptor. Hic non modo generis gloriâ et divitiis, verum animi quoque magnitudine clarisrissimus, totum patrimonium suis… … Hofmann J. Lexicon universale
ASCLEPIADES — I. ASCLEPIADES Historicus Cyprius, tempore quô Pygmalion regnabat in Oriente, quô tempore seribit esum carnium non fuisse. Hieron. l. 2. adversus Iovinianum, ex Porphyrio. Vide Voss. Hist. Graec. l. 4. p. 506. 507. II. ASCLEPIADES Myrleanus… … Hofmann J. Lexicon universale
COLOTES — I. COLOTES Epicteti discipulus primarius, cuius dogmata Plot. librô editô solide refutat. II. COLOTES sculptor fuit eximius, cuius opus Aeculapii simulacrum ex ebore factum, aspectu sane mirandum, in quodam Boeotiae vico asservari tradit Strabo,… … Hofmann J. Lexicon universale
PROCLUS — I. PROCLUS Haereticus, discipulus Montani, a Gaio, homine erudito, coram Zephirino Episcopo Romano convictus. Laudatur impense a Tertulliano, qui ab eo Montani deliria hausisse creditur. Euseb. Hist. l. 6. Hieron. de Scr. Eccl. in Gaio. Baronius … Hofmann J. Lexicon universale